je greep mijn naam
als een breed strand mijn
vergezicht is
wat moet het dan als ik
wereldblind ben en
struikel over schoonheid
je prikt
en met leven is ook alles gezegd
ik strooide met brood
en liep tot dat mijn voeten
rood werden ik draag
geen schoenen
we moeten opschieten
de zon komt op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten