toen was ik een engel (oud gedicht)
de man tegenover mij
aan hetzelfde tafeltje
bosogen had je,
in het bos kun je lopen
zonder bang te zijn
toen ik dat dacht
was ik nog een engel
niemand mocht het weten
ik begon langzaam
uit mijn vleugels te groeien
ik wist niet dat er iets begon
of iets bijna was afgelopen
nu weet ik het
toen was ik een engel
die alleen wilde wandelen
in het bos
3 opmerkingen:
Dit gedicht is ook al zo mooi. Net een pael of zoiets ;)
Ik word er gewoon helemaal blij van.
Veel xjes
* parel dus ;) :P
Ik ook omdat jij het zo mooi vindt ;)
enorm veel terug; x
Een reactie posten