Spoelmonnickendam

het zomervuur van mijn vader had je niet goed gedaan
ik maar denken dat je stuk was
je gebed had nog nooit zo zacht gesproken
en toen ik je ’s avonds op straat tegenkwam
was je straatnamen aan het bedenken voor de maan

om papiertjes vragen om half twee
vond jij iets productiefs
wakker zijn was het nieuwe slapen
en je wilde me met liefde op papier krijgen
alleen je kwasten waren kwijt
trendgevoelig was je wel

en zo erg
je had een flatgebouw met artishart kunnen zijn